Bicycle blast Bonville (wwoof 2)

Wauw, alleen maar wauw! Aangekomen bij de citrusfarm kan ik mijn geluk niet op. Ik loop over een keurig gemaaid gazon naar mijn super de luxe accommodatie. Wat Lynne de 'shed' (schuur) noemt, zie ik als een 5 sterren verblijf. Lynne is mijn tweede wwoof host, een gepensioneerde dame met een citrusfarm als hobby. Ze (Les is momenteel in de UK) hebben een groot stuk land met dragonfruit, citroen-, limoen- en mandarijnbomen.
De buren mogen gebruik maken van het land om de paarden te laten grazen en bijen te houden. In ruil hiervoor krijgen ze gratis mest en honing. Over de mest kan ik niet spreken, maar de honing is heerlijk!

Terwijl boven mijn hoofd de gekleurde kaketoes door de lucht vliegen help ik Lynne met het verzamelen, uitzoeken, wassen en verpakken van de citroenen en limoenen. In de middag verandert Lynne in mijn privéchauffeur. Onder het mom 'de vruchten moeten toch afgeleverd worden bij de benzinepomp', rijdt Lynne me overal naartoe. We gaan naar het strand en spotten walvissen. We gaan naar een curryfest en op zoek naar kangoeroes. Ze neemt me zelfs mee naar een 50 jarig huwelijksfeest van vrienden. (Joeppie, lemon meringue pie!)

Wat een feest! Met mijn 1.67 ben ik duidelijk één van de langste mensen aanwezig. Met hun klein en peervormige postuur doen deze mensen me stiekem een beetje denken aan trollen. Laat het ze maar niet horen, want vriendelijk en gastvrij zijn ze zeker. Iedereen schijnt enorm geïnteresseerd te zijn in Donna the backpacker from Holland. (Ja Donna... want "Dewey" kan blijkbaar écht niet).

Omdat Lynne me al zoveel heeft rond gereden besluit ik op de fiets naar het nationaal park Bongil Bongil te gaan, op zoek naar koala's. Geen gevonden, wel een aanvaring met een goanna (wat vooral een wederzijds schrikeffect opleverde) en twee luie pelikanen gespot. Fietsen doe je hier trouwens maar 1 keer in je leven, allemachtig wat een heuvels en een hitte. Voortaan neem ik dus gewoon de bus!